Coco Chanel น้ำหอมหมายเลข 5

Coco Chanel น้ำหอมหมายเลข 5

น้ำหอม chanel No.5

น้ำหอมที่ใครๆเรียกกันว่า Chanel No.5 ได้เปิดฉากชีวิตสู่สาธารณชนในปี ค.ศ. 1921 ตอนนั้น น้ำหอมนี้ ประสบความสำเร็จอย่างท่วมท้น ไม่ได้เป็นเพราะความโด่งดังของ โกโก้ ชาแนล เจ้าของห้องเสื้อ ผู้นำแฟชั่นล้ำสมัยไม่เหมือนใครแต่อย่างเดียว หากตัวน้ำหอมเองก็มีคุณสมบัติพิเศษล้ำเลิศเกินธรรมดา เป็นการช็ํอกวงารน้ำหอมได้อย่างน่าตกตะลึง สืบเนื่องมาจากส่วนผสมน้ำหอมชนิดใหม่คือ aldehydes ซึ่งเป็นสารสังเคราะห์ทรงพลัง

ให้กลิ่นในแนวไขมัน หรือสารเคมีที่มันแว๊กซ์ แต่พอทำลายให้เจือจาง กลิ่นนั้นพลันกลับกลายเป็นกลิ่นหอมชวนให้วูบไหว เพริศพรายบ้างก็กล่าวว่า ทำให้เกิดความรู้สึกซาบซ่านละลานใจเพอร์ฟูมเมอร์ผู้คิดค้นคือ เออร์เนสต์ โบซ์ (Ernest Beaux) ได้เพิ่มความรู้สึกนี้ให้รุนแรงขึ้นด้วยการเติมแต่งกลิ่นหอมของมะลิ ดอกส้ม และกุหลาบพฤษภาที่เรียกกันว่า May Rose จากแคว้นกราสส์ ลงไปสอดผสานกับกระดังงาจากหมู่เกาะคอมโมโร่ ไม้จันทร์จากไมซอร และบูรบองเวติแวร ตัวมาดามชาแนลเองพูดถึงกลิ่นน้ำหอมนี้ว่าเป็น "อ้อมแขนแห่งพฤกษานามธรรม" (หมายถึงดอกไม้ที่ไม่มีตัวตนแท้จริง)

ในช่วงเวลาเดียวกับที่งานศิลป์แบบนามธรรม ผลงานปิกัสโซ่, มอนเดรียน และแกนเดงสกี้ได้เริ่มหยั่งรากลึก และเออร์เนสต์ โบซ์ บรรยายถึงกลิ่นนี้ว่าเป็น "กลิ่นหอมแห่งแดนหิมะ"  จะด้วยอรรถาธิบายอย่างไรก็ตาม ตอนแรก โกโก้ ชาแนล ไม่ได้ขายน้ำหอม แต่เริ่มฉีดพรมให้ทั่วตัว และในที่สาธารณะ เธอเฝ้าจับตาดูปฎิกิริยาของผู้คน จากนั้นอีกไม่นาน เธอก็อบร่ำซาลอนห้องเสื้อของเธอให้กรุ่นไอจรุงกลิ่น No.5 พอมีใครถามเธอว่านี้คือกลิ่นอะไร เธอก็จะตอบว่า "อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกคะ แค่น้ำหอมที่ฉันคิดขึ้นมาไว้ใช้เอง ถ้าคุณอยากได้ ฉันก็จะให้สักขวด" ในไม่ช้า ชาแนล นัมเบอร์ไฟว์ ก็แพร่สะพัดไปทั่วกรุงปารีสประหนึ่งข่าวลือ เมื่อได้นำเสนอสู่สาธารณชน ในที่สุด โกโก้ ชาแนล ก็ทำท่าไม่เต็มใจนัก ทำเหมือนกับถูกมัดมือชกให้ขาย ถึงอย่างไรเสีย น้ำหอมกลิ่นนี้ก็ทำให้ผู้หญิงมีความสุข และที่สำคัญทำให้ชาแนลรวย